۴۳ ترموپلاست الاستومر و آینده بستهبندی: رویکردی سبز
واشرهای ساخته شده ترموپلاست الاستومر از تفلون و الاستومرهای فلوئوروکربن به خوبی در برابر این مواد مقاومت می کنند و از نشت و آسیب تجهیزات جلوگیری می کنند. علاوه بر خواص شیمیایی، خواص مکانیکی مواد اولیه نیز مهم است. به عنوان مثال، در سیستم های فشار ثابت، انتخاب ماده ای با مقاومت بالا در برابر خزش یا تغییر شکل دائمی مهم است. ویسکوالاستیسیته یا ویسکوزیته الاستیک، توانایی یک ماده برای تغییر شکل تحت فشار و بازگشت به حالت اولیه خود را توصیف می کند. موادی که ویسکوالاستیسیته بالایی دارند کمتر تحت فشار ثابت تغییر شکل می دهند و ماندگاری بیشتری دارند. علاوه بر این ویژگی ها، ضریب انبساط حرارتی و هدایت حرارتی دیگر معیارهای کلیدی برای انتخاب مواد واشر هستند. ضریب انبساط حرارتی نشان می دهد که ابعاد یک ماده با تغییر دمای آن چقدر تغییر ترموپلاست الاستومر می کند. در سیستم هایی که فلنج های فلزی در معرض تغییرات شدید دما هستند، استفاده از واشرهایی با ضریب انبساط حرارتی مشابه فلز اطراف می تواند از نشتی جلوگیری کند. هدایت حرارتی نیز در برخی از کاربردها مهم است. به عنوان مثال، در سیستم های خنک کننده، استفاده از واشر فلزی با رسانایی حرارتی بالا می تواند به بهبود راندمان سیستم کمک کند. برعکس، در سیستم هایی که نیاز به عایق حرارتی دارند، مواد با رسانایی حرارتی پایین مانند الیاف معدنی یا واشر تفلون مناسب ترند. علاوه بر خواص فیزیکی و ترموپلاست الاستومر مکانیکی، رعایت استانداردهای بین المللی در انتخاب مواد واشر اهمیت ویژه ای دارد. استانداردهایی مانند ASTM، ASME، API، DIN و ISO معیارهای خاصی را برای تولید و استفاده از واشر ارائه می کنند. این استانداردها مشخصات فنی، روش های آزمایش و الزامات کیفی مواد خام را تعریف می کنند. به عنوان مثال، ASTM F104 یکی از مراجع اصلی برای تعیین واشرهای فیبر است، در حالی که ASME B16.20 مخصوص واشرهای فلزی و مارپیچی است.